What Love is to A.O.F.?!

 A thing to say,
           This year is a year which I am turning into a 25 years old guy! I used to think that I will not feel very much different than what I used to but I am feeling so so so so SUPER different from what I was in the past. If all of you, my friends, brothers and sisters could remember, I used to be a really nasty guy who would take on anything that is a challenged to me such as going against gang fights, rioting, daring to ask for numbers and many more. However, all these actions I realized that I had done because of someone else,  not according to my own wills at all. So, I decided to listen and believe in myself rather than to listen to friends (bad friends' influences). I turned over a new leave. Being more of myself. Doing more of good deeds. Learning more of good things and feeling more towards loving someone!

          It's hard to believe that I started partying and loving a person when I was 19y'O. Before that, I did not care of anyone, girls, women, guys, boys and shemale that approached me. I moved on and on and on and on and fell in love, but did not know what love was. And as to say of the present, I am/was really in LOVE, should say that I fell into a trap of loving someone. (Believe that anyone of you have/are already doing it)

I will now end an English version of me here today. And hope that all of u could treasure ur lover(s) as much as u could & u should ^^~

Thank you!

ความรักนั้นช่างเป็นสิ่งที่เราทุกชีวิต ทุกคน ไม่ว่าจะเป็นใคร ยากจน รวยล้นฟ้า หรือ พิการ ก็ตาม..."เรา"

ทุกคน ทุกชีวิต ล้วนต้องการรักทั้งนั้น...originated by Aofimaru

คำถาม: เคยคืดไหมว่าความรักของครอบครัวนั้นมันพอเพียวเพียวพอเเละไม่ต้องการอะไร?

คำตอบ: เคยสิครับ ทำไมผมจะไม่เคยหล่ะ!
          สิ่งๆนี้นั้น ผมจะบอกให้ตามความจริงว่า มันมีค่ามากมายกว่าเงินทองอีก...เราทุกคนมีเงิน มีทอง แต่ยังหาสุขขี ขอชีวิตตัวเองยังไม่ได้เลย ตัวอย่างนั้นมีเยอะ เที่ยบตัวผมเองกับเพื่อนรักผมนะครับ เพื่อนผมมีทุกอย่าง บ้าน รถสปอตร์ คนใช้ โรงงานธุระกิจ อะไรๆเป็นของตัวเองหมดดด พ่อแม่ให้ๆๆๆ สร้างๆๆๆ  จนแบบว่าไม่ต้องทำไรอีกแล้วแค่ใช้เงินจ้างคนที่มีความสามารถไปวันๆก็พอ แต่เพื่อนรักผมขาดอย่างเดียวคือคนรักที่มั่นคง!

          เพื่อน: "กูจะเล่นๆผ่านๆไปแหละหว่ะ ผญ มันไม่มีใครจริงจังต่อ ผช ในโลกนี้หรอก!"
          ผม: "เฮ้ย เพื่อน! กูว่ามันต้องมีดิว๊ะ มึงยังเด็ก ยังไม่เจอมั้ง...สู้ๆดิ!"
          เพื่อน: "กูมีกี่คนๆ ก็ให้ไปกันหมด ชิวๆดีกว่า กูสบายใจเเล้ว!"
          ผม: "แต่มึงจะหนุกได้อีกกี่ปีหว๊ะ? วันหนึ่งมึงต้องแต่งงานนะเว้ย และแต่งกับคนที่มึงรักเขาจริงๆด้วย                    นะไม่ใช่แค่ข้ามผ่านไปวันๆนะมึง?!"
       
         เพื่อนผมมันไม่เคยเชื่อจนวันหนึ่งมันยินยอมกับหลายๆคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตมัน เพื่อนจึงโทรมาหาผม ถามผมว่าตอนนี้มันสับสนว่าความรักคืออะไร? แล้วจะรู้จักความรักได้นั้นต้องทำแบบไหน?
ผมก็ได้แค่บอกมันไปว่า "เห็นคนสวย ได้โปรด แค่เหลียว และแอบมอง...เห็นคนหน้าเหมือนขี้ กองๆ มึงจงลองมองเขาให้ดีๆ! เผื่อเขาเป็นคนที่มึงถูกใจ!"

นับตั้งแต่วันนั้นมา มันมีแฟนหน้าตาไม่ได้เลิศเลอร์ (น่ารัก) แต่...ผมแอบอิจฉาอยู่อย่างหนึ่งมันมีความสุขและชีวิตมันเจริญไปทุกวัน และวันหนึ่งหากเรียนจบ ผมคงต้องลองไปช่วยธุระกิจมันสักพักอย่างที่เพื่อนและเพื่อนให้สัญญากันไว้ตั้งแต่ ป.4

วันนี้มึงได้ดีกูนั้นสุขใจ     หากอีกวันหนึ่งความสุขมึงไร้ เรายังเพื่อนกัน...^^~


นี่เป็นเรื่องสั้นๆเรื่องหนึ่งที่อยากให้เห็นว่าฐานะพร้อมแต่ใจไม่เต็มไม่พร้อม ความสุขนั้นคงมิอาจเกิดขึ้น ได้! จงมองคนที่หน้าตา (ดี ขี้เหร่ ก็มองไป พิจารณา แล้วเก็บเขาไว้ เผื่อวันหนึ่งเขาอาจเป็นอีกครึ่งหนึ่งของใจเราก็เป็นได้!)

Originated by

AOF OF OOF

KAsem Chalach Thatsanai